دبیرکل محترم سازمان ملل متحد جناب آقای بان کی مون
ضمن عرض سلام و تحیت
احتــراماً، همانطور که استحضـار دارید پس از جنـگِ جهـانی دوم، که بین ۶۰ تا ۷۰ میلیـون انسـانِ بی گنـاه کشته و بالغ بر سیصد میلیون نفر مجروح گردیدند بزرگانِ کشورهای دنیا خصوصاً فاتحان جنگ، به منظور محفوظ داشتن انسان در مدت عمر خود، از بلایای جنگ و فقر ”سازمان ملل متحد“ را با هدفِ ایجاد صـلح و امنیت در دنیـا تأسیس کردند. و در مقـدمـه منشـور آن سـازمان، صریحاً اعلام نمودند که ارزش و احتــرام به ”حقوقِ اساسی انسـان ها“ و حفظِ ”عدالت“ و ”آزادی“ و نیز ایجـاد شـرایطِ لازم بـرای زنـدگی بهتـر، از”مهمترین اهدافِ“سازمان ملل متحد در همه کشورها و برای تمامی انسان هاست. قابل توجه است در همان منشور مؤکداً تأکید به بر خورد با نابرابری و فقر گردیده خصوصاً به استعمارزدائی… و این برخورد را از وظایف و اختیارات قانونی اعضاء آن سازمان معرفی نموده است که بطور رسمی سوگند بر” بی طرفی کامل“ خورده اند.
و اینـک، که حـدود هفتــاد سال از تأسیس ”سازمان ملل متحد“ می گذرد مدتی است که این سـوال مطـرح است: آیا در جهـان خبـری از ”صلح و امنیت“ و ”عدالت و آزادی“ هست؟! آیا واقعاً بشـریت، دیگر در مدت عمر خود، شاهدِ جنگ و خونریزی و کشتار انسـان های بی گناه نیست؟! آیا سازمان ملل متحد به مفاد منشور آن سازمان که برای اجرای آن سوگند خورده است، عمل می کند؟! یا با کمال تأسف باید اظهار نمود که ”سازمان ملل متحد“، در راستای ”اهدافی“ که برای آن تأسیس گردیده، عمل ننموده است، یعنی به وظیفه ”ایجادِ صلح“ و ”امنیت بین المللی“، با هدفِ حراست از ملت ها در مقابلِ ”فقر“ و ”تجاوز“ و ”چپاول“ و ”کشتار“… هیچ اقدام شایسته و بایسته ای ننموده است بلکه برای ایجاد ”زندگی بهتر“ که از مهمترین اهدافِ آن سازمان است هم، هیچ اقدامِ شایسته ای ننموده است. لذا امروزه به روشنی برای همگان قابل مشاهده است که پس از هفتاد سال که از تأسیس سازمان ملل متحد می گذرد نه تنها مردم احساسِ خشنودی و امنیت نمی نمایند که همواره احساسِ ”ناخشنودی“ و ”فلاکت“ می کنند… چون آن سازمان، علی رغم سوگندی که خورده، نتوانسته استقلال خود را حفظ و به وظایف خود عمل نماید بلکه با کمال تأسف، بصورتِ ابزاری در دست ابرقدرت های جهان قـــرار گرفته و عملاً حافظِ منافع و تجاوز های آنها گردیده است. تا جائیــکه بجای تأمین کننده ”صلح جهانی“ گویا عملاً به سازمانگرِ جنگ ها تبدیل شده است و برای اغفال انسان ها، با کارهای سطحی و روبنائی، مانند کمک های جزئی به حوادثی که ناشی از طبیعت است و یا با ”محکوم کردن“های تکراری و بی فایده، فقط ژشتِ حمایت از حقوقِ بشر و یا سازمان ملل را به نمایش می گذارد. براستی اگر حقوق دانی آگاه، کیفـر خواستی علیــه سـازمان ملل ارائـه، و دادگاهـی بی طرف، به آن رسیـدگی نماید بدون تردید خلافکاری ها و جنـایات و خیـانت های بزرگِ آن سـازمان بر همگان روشن می گردد تا شاید بدینوسیله موجب اصلاحاتِ اساسی در آن سـازمان گردد.
دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
در این عصر، یعنی در قرن ۲۱ که مردم دنیا، بجای مشاهده صلح و امنیت، هر روز ــ آن هم بطور روزافزون ــ شاهد و ناظرِ خیانت های پلیدِ زمامداران بر ملت های خود و نیز سلطه گری های بی رحمانه استعمارگران بر کشورهای تحتِ سلطه خود و نیز تجاوز و چپاولِ ابرقدرت ها بر ملت های ضعیف و انسان های بی گناه هستند خصوصاً در این چند سال اخیر، که شما مسئولیت سازمان ملل متحد را عهده دار شده اید، مردم و خصوصاً قشر تحصیل کرده و متفکر، از شما می پرسند: چرا بیش از یک میلیارد از جمعیتِ دنیا هنوز گرسنه اند؟ و چرا همین تعداد انسان حتی از آب آشامیدنی سالم هم محرومند؟! چـــرا بالاترین هزینه ها در دنیا، باید صرفِ مصارف نظامی گردد؟ و هر سال افزایش هزینه های نظامی، همچنان به سیر صعودی خود با تولیدِ ادواتِ مرگبار ادامه داشته باشد؟ آیا گسترش ”سلاح های کشتار جمعی“، تهدیدی برای ”صلح“ و ”امنیتِ جهانی“ نیست؟! چرا باید تشکیلاتی مخوف بنام ”بیلدربرگ“ که هیچ سازمان رسمیِ ثبت شده و یا حزب و یا حتی انجمنِ قانونی ای در جهان نیست، اداره کننده جهان بوده و او دستور سرنوشتِ کشورهای جهـان و انسـان ها را، تعیین و دیکته نماید؟!! مگر در دنیا رسماً و قانوناً ”سازمان ملل متحد“ وجود ندارد!! چرا ملت های گروهی از کشورهای جهان، به خاطر رکود اقتصادی در یک کشور، آن ها باید ریاضت اقتصادی بکشند؟! و شاهدِ بیکاریِ روزافزون و مصیبت های سخت دیگر باشند!! چـــرا باید عده ای از کشورها، همواره مبتلا به جنگ و خونریزی و ”جنایت علیه بشریت“ باشند؟ و گروهی دیگر از کشورها نیز در فقر و بیماری بسوزند؟! و… این چه وضعیتِ اسفبـاری است که در دنیـا حاکم است؟! چرا جنـایاتی که در تاریخ بی سابقه است در ”بوسنی“، ”هائیتی“ و ”کلمبیا“ انجام می پذیرد؟! و حوادثی چون نسل کشی در ”دارفور“، ”زیمبابوه“ و ”میانمار“ به وقوع می پیوندد؟! چرا باید به تروریست ها امکانات مالی و تجهیزات نظامی داده شود تا مسلمانان را به خاک و خون کشیده و کشورهای خاورمیانه را یکی پس از دیگری کلنگی و تضعیف کنند؟ و انبوه انسان ها را مجبور به فـرار از خانه و کاشانه خود نمایند!! بطوریکه تا آخر عمر با اضطراب و نگرانی از جنگ زندگی کنند؟ چرا در سودان، یمن، تونس، لیبی، سوریه، ترکیه، مصر، غزه، بحرین، فلسطین، عراق، افغانستان، پاکستان و… همواره جنگ و خونریزی است؟!! پس ”سازمان ملل متحد“ کجاست؟!! آیا مفهوم ایجاد ”صلح“ و ”امنیتِ جهانی“ این است؟!… آیا شما بعنوانِ دبیر کل سازمان ملل متحد، با توجه به سوگندی که خورده اید می توانید شاهد اینهمه خلاف کاری ها و تجاوز ها و کشتار های انسان های بی گناه و جنایاتِ ابر قدرت ها باشید؟!
شایان ذکر است در فصل ششمِ منشور سازمان ملل متحد، از ماده ۳۸ ـ ۲۳ و همچنین ماده ۱۱ و ۹۹ مقرراتی بیان می گردد مبنی بر اینکه شورا می تواند در خصوص حل و فصلِ اختلافات یا وضعیتی که صلح جهانی را تهدید می کند به طرفین توصیه های لازم را بنماید، در غیر اینصورت باید بلافاصله با توسل به ”قوه قهریه“ جهت حفظ و یا اعاده صلح، اقداماتِ ضروری دیگر را بنماید. حال چگونه است و چــــرا حضرتعالی به تعهدات و مفاد قانونی ”سازمان ملل متحد“ عمل نمی کنیـد؟! آیا شورای امنیت تأمین کننده امنیت برای ”ملت های جهان“ است یا تأمین کننده امنیت برای ”جنایتکاران جهان“؟!!
جناب آقای بان کی مون
همانطور که استحضار دارید امروز در اثر پیشرفت علوم و تکنولوژی، دیگر مردم جهان بیـــدار و آگاه شده اند. آنها می گویند اگر سازمان ملل متحد با حفظِ ”بی طرفی کامل“ در راستای اهدافِ عالیه آن سازمان به وظایفِ خود عمل می کرد در هیچ نقطه ای از جهان، هیچ دیکتاتوری نمی توانست به سلطه گری های خود ادامه دهد و هیچ متجاوزی نمی توانست با کشتار انسان های بیگناه، سر زمینِ آن ها را تصرف و بر قتل و غارت و جنایاتِ خود ادامه دهد و هیچ قدرتی هم نمی توانست حقوقِ بشر را پایمال و ”منافع“ و ”منابع“ ملت ها را چپاول نماید.
امروز ملت های جهان، به روشنی می بینند که همین ”اینترنت“، به مراتب به پیشبرد حقوقِ بشر بیشتر از ”سازمان ملل متحد“ با آن تشکیلات عریض و طویل و هزینه های هنگفت و نجومی!! کمک می کند، لذا دیگر فریبِ صحبت های قشنگ و کاذب را نمی خورند و تحتِ تأثیر بازی های سیاسی هم قرار نمی گیرند بلکه ”سوءِ استفاده“ از مسئولیتِ مسئولان را گناه نابخشودنی می دانند. آنان نام و اقداماتِ شما را در تاریخ، همواره زنده نگه خواهند داشت و در معرض قضاوت قرار خواهند داد که در دورانِ شما چه بر مردمِ جهان گذشته است!!
لذا از شما استدعا دارم با توجه به اهدافِ آن سازمان، و سوگندی که خورده اید با ”بی طرفیِ کامل“ به ”مفادِ قانونی“ آن، عمل کنید، این بهترین فرصتی است که ممکن است در زندگی یک انسان پیش آید تا بتواند در سطحِ جهانی مشمول خدمت به بشریت گردد، پس قدرِ این فرصت را غنیمت شمارید و بدانید:
باری چو فسانه می شوی ای بخرد افسـانه نیـک شو نه افسانه بد
با احتــــــــــرام ـ مهدی عاملی
۹۲/۵/۲۰
استاد عزیز
جناب آقای عاملی
با سلام
مطلب شمارا خواندم … بهترین تعبیر را خودتان گفته اید ” آیا شورای امنیت تأمین کننده امنیت برای ”ملت های جهان“ است یا تأمین کننده امنیت برای ”جنایتکاران جهان“؟!!”
واقعاً باید تاسف خورد.. تا دیروز اخبار لیبی و سودان و امروز که اخبار سوریه و مصر را هر روز دنبال می کنم بیشتر و بیشتر به پوچ بودن ماهیت سازمان ملل متحد و همچنین شورای امنیت پی می برم… کودکان و انسانهای بی گناهی که به طرز وحشیانه ای کشته می شوند.. براستی جهان روز به روز به سمت وحشیگری و خشونت پیش میرود تا صلح… راستی نامه تان را در حد توان در فضای مجازی منتشر خواهم کرد..
با احترام
صادق سمیعی