چه بخواهیم و چه نخواهیم ”دهکده جهانی“ واقعیت پیدا خواهد کرد و ”وحدت عالم انسانی“ بوقوع خواهد پیوست.
امروزه اطلاعاتی که انسـان بدان نیاز دارد بلافاصله از چهار گوشه جهان، بصورت نوشتاری یا شنیداری و یا تصویری در اختیار او قــرار می گیرد و هر گونه اتفاقی، بلافاصله قابل تسریع و تعمیم به همه نقاط دنیا می باشد و بدین وسیله روز بروز جهان بزرگ را کوچکتر می نماید، که این نشانه تحقق پروسه ”دهکده جهانی“ است.
براستی آیا کره زمین به واسطه ”ارتباطات الکترونیکی“ و ”رسانه های جدید“ آنقــدر کوچک شده که با از بین رفتن فاصله زمانی در میان انسان ها، ابعاد یک دهکده را پیدا کرده است؟ یا اینـکه این انسان ها هستند که در اثر بزرگ شدنِ دایره ی وجودیشان، به یکدیگر نزدیک شده و همدیگر را پوشش می دهند؟ بطوریکه جهان در برابر آنها کوچک بنظر می آید؟
آری، امروزه دنیا در شرف دگرگونی است، دگرگونیِ ”جهانی شدن“ یعنی ایجاد تحولات عمیق در عرصه های گوناگون، که نظمی مجدد و نگرشی جدید و وسیع می طلبد، زیرا تا کنون مهمترین عامل بدبختی و تباهی بشریت، تنگ نظری و فرومایگی او بوده و هست، لذا انسان های متفکر و پیشرو، با توجه به تجربه تاریخی در دنیای امروز، ”جهانی شدن“ را یک واقعیتِ غیر قابلِ اجتناب می دانند که با تغییر اساسی در نگاه خود و تحولی شایسته، آگاهانه و با نگاهی جهان شمول به زندگی و به هستی می نگرند و همواره به ”جهان سازی“ فکر می کنند و خواستار ”جهانی شدن“ هستند، جهانی شدنِ واقعی و حقیقی، که در آن نه مسخِ فرهنگی جایز است و نه تحمیقِ اندیشه ها، و نه استثمار و استعمار، بلکه همانطور که قرنهاست نظریه پردازان و ادیان الهی گفته اند در ”حکومتِ واحدِ جهانی“ می بایست شاهد عدالت جهانی و گسترشِ حقوقِ بشر باشیم، نه اینکه به نوعی دگر، شاهدِ سلطه گری های امپریالیسم غرب یا شرق شویم.
در چنین نگرشی انسان بجای اینکه خود را متعلق به قطعه کوچکی از کره زمین بداند کره زمین را وطن خود می خواند و خود را ”اشرف مخلوقات“ در زمین می داند که برای هـدفـی بـزرگ آفریده شده… تا انسان ها را از کوته بینی و خود نگری و دنیا گرایی و فساد و تباهی نجات دهد و با دیدی وسیع و از بالا، مناسبات جهانی را ”تنظیم“ کند و زندگی جمعی جهانی را برای ملل عالم، فراهم نماید و نیز با برنامه ریزی های اصولی و حساب شده و هماهنگ، آماده انجام دادن کارهای بزرگ آنهم در سطح جهان و بالاتر از آن، فراگیر در عالمِ هستی باشد.
براستی برای خشکاندن ریشه رخوت و خودخواهی های ضد انسانی، عقب ماندگی ها، سلطه گری ها، خودکامگی ها و خلاصه همه مظاهر بد… بهترین راه این است که همه انسان ها در کنار هم برای رسیدن به این هدف بزرگ تلاش کنند و فرد و جامعه در گستره ی جهانی در حوزه های مختلف با یکدیگر بپیوندد.
بنابراین اگر چه انسان ها تاریخ را جدا از هم آغاز می کنند اما چون ماهیت زندگی و حیات آنها در کره زمین طوریست که انسان را از اعماق تاریخ در جهت آینده به هم نزدیک می کند، چه بخواهیم چه نخواهیم دهکده جهانی واقعیت پیدا می کند و وحدت عالم انسانی نیز بوقوع خواهد پیوست.
ضمن عرض سلام و تشکر از نوشته ها و تعالیم ارزشمند شما دهکده ي جهاني يک فرآيندی است که به سرعت رو به رشد است و به زودی تحقق خواهد یافت پس بهتر است دینداران به اساس و هدف ادیان توجه کنند که تربیت و رشد و کمال آدمی است نه به حاشیه ها و نقل قول ها و تبصره ها…و رهبران ادیان نیز بفکر صلح ادیان باشند نه در تفکر منیّت و جذب منافع… و متولیان فرهنگی با حمایت و اصلاح نظام آموزشی و مؤسسات پژوهشی و رسانه ها و… بفکر تنظیم مناسبات جهانی باشند و خلاصه در همه ابعاد با نگاهی نو و جهان شمول بنگرند. موفق باشید.