آیا فکر می کنید به خاطرِ شرم از دیگران! از کار خلاف پرهیز کردن، کافیست؟!
بدون تردید غذایی که مسموم و آلوده است سلامت انسان را مورد تهدید قرار می دهد، حال فرقی نمی کند که این غذا آشکارا خورده شود یا پنهانی، عمدی خورده شود یا اشتباهی، در هر صورت تأثیرِ زیان بارِ و خطرناکِ خود را دارد.
اینک، کسانیکه سعی دارند همواره خود را نزد دیگران پاک و خوب نشان دهند اما، در پنهان آن کارِِ دیگر می کنند. آیا واقعاً نمی دانند چه آثارِِ زیان باری بر روح و روانِ خود می گذارند؟ و چگونه اینچنین فکرشان را تیره و مسموم می سازند؟!… این بیچارگان در اصل به خودشان ظلم می کنند و بر رنج و عذابِ زندگی خود می افزایند، و در نهایت هم چنانکه به تجربه ثابت گردیده، جز تبـاهی عاقبتی ندارند. انسان های ایمان آورده و با شخصیت، از صداقت و درستی برخوردارند لذا هیچگاه در خلوت آن کار دیگر نمی کنند…
براستی آیا ممکن است کسی به ”خــدا“ و ”معــاد“ معتقد باشد، و از خلافکاریهای پنهانی، پرهیز نکند؟!